Het laatste vaarwel

Als zijn grote liefde Evie na jarenlange afwezigheid weer in het dorp opduikt, herleeft Albert het verleden dat zijn toekomst bepaalde. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog lag hun dorp hevig onder vuur. In een paranoïde toestand beschoten Nederlandse soldaten behalve de vijand ook onschuldige dorpelingen. Te midden van angst en dood, bloeide de liefde tussen de jonge Evie en Albert op terwijl ze zich dagenlang schuilhielden voor het geweld.
Na de capitulatie was Albert niet meer in staat haar lief te hebben. Maar de terugkeer van Evie dwingt hem nu, achtentwintig jaar later, onder ogen te zien wat hij al die tijd verdrongen heeft.

VPRO Nooit meer slapen, 29 maart 2016

Presentatie op 1 april 2016 in Noordwijk

De roman in foto’s

Interview

De muziek uit de roman

Robert Haasnoot is achter het orgel van de Nieuwe Kerk in Katwijk in de gedaante van zijn personage gekropen

‘Haasnoots romans zijn op de eerste plaats spannende en subtiel geschreven verhalen waaronder allerlei anders verborgen gaat. Het laatste vaarwel is van hetzelfde laken een pak. Allereerst is er actie en tendresse, en daaronder melancholie en de Freudiaanse thematiek van de zoon die zijn moeder voor zichzelf wil houden.’ – NRC Handelsblad

‘Een pur sang stilist (…) Met afgewogen woorden en begrensde zinnen beschrijft de auteur subliem de worsteling van de bibliothecaris Albert (…) In een afwisseling van oorlogstrauma’s, verliefdheid en frustratie componeert Haasnoot de prachtigste dialogen – Hebban

‘Robert Haasnoot schrijft heel zintuiglijk, heel precies, zodat je de angst en het verlangen van Albert en Evie aan den lijve ondervindt. Prachtige roman voor fijnproevers’ – Feeling

‘Haasnoot bouwt de spanning goed op. Ook de sluimerende romantiek die Albert bij Evie opwekt is intrigerend. Wat is het toch dat zij in hem losmaakt?’ – De Volkskrant

‘Haasnoot vertelt een sfeervol verhaal, waarbij de calvinistische leefwereld mooi is opgeroepen. Het herleven van een liefde is indringend weergegeven ( … ) Een uiterst onderhoudende roman die met compassie en inzet wordt verteld – NBD/Biblion

‘Haasnoot schrijft in een prachtige, zorgvuldige stijl (…) Al met al is dit een ’oorlogsboek’ dat ver van gebaande wegen afwijkt. Mooi, poëtisch, maar toch wordt ook de oorlog nietsontziend beschreven. Een zeer aanbevelenswaardig boek over een kleine geschiedenis binnen een grote oorlog – Leeskost.nl

‘Een poëtische roman, doortrokken van melancholie en zelfreflectie. De liefdesverhouding tussen Albert en Evie en de moeder-zoonrelatie verweeft hij subtiel met de aangrijpende oorlogsgebeurtenissen – Baarnsche Courant

‘Indringend (…) poëtisch (…) zeer leesbaar. Haasnoot heeft een onuitroeibare liefde beschreven’ – Lekkerlezen.nl

‘Haasnoot heeft een heel mooie vertelwijze. Het taalgebruik is soms zo beeldend dat bepaalde omschrijvingen loskomen van het geheel’ – Boekenbijlage.nl